സങ്കീർത്തനം 42
1. നീർച്ചാൽ തേടുന്ന മാൻപേടയെപ്പോലെ
ദൈവമേ, എന്റെ ഹൃദയം അങ്ങയെ തേടുന്നു.
2.എന്റെ ഹൃദയം ദൈവത്തിനായി ദാഹിക്കുന്നു;
ജീവിക്കുന്ന ദൈവത്തിനുവേണ്ടിത്തന്നെ.
എപ്പോഴാണ് എനിക്കു ദൈവസന്നിധിയിലെത്തി
അവിടുത്തെ കാണാൻ കഴിയുക!
3. രാപ്പകൽ കണ്ണീർ എന്റെ ഭക്ഷണമായി;
എവിടെ നിന്റെ ദൈവം എന്ന് ഓരോരുത്തർ
നിരന്തരം എന്നോടു ചോദിച്ചു.
4. ജനക്കൂട്ടത്തോടൊപ്പം ഞാൻ പോയി;
ദേവാലയത്തിലേക്കു ഞാനവരെ
ഘോഷയാത്രയായി നയിച്ചു;
ആഹ്ളാദാരവും കൃതജ്ഞതാഗീതങ്ങളും
ഉയർന്നു;
ജനം ആർത്തുല്ലസിച്ചു;
ഹൃദയം പൊട്ടിക്കരയുമ്പോൾ ഞാൻ
ഇതെല്ലാം ഓർക്കുന്നു.
5. എന്റെ ആത്മാവേ, നീ എന്തിനു വിഷാദിക്കുന്നു?
നീ എന്തിനു നെടുവീർപ്പിടുന്നു?
ദൈവത്തിൽ പ്രത്യാശ വയ്ക്കുക.
എന്റെ സഹായവും ദൈവവുമായ അവിടുത്തെ
ഞാൻ വീണ്ടും പുകഴ്ത്തും.
1. നീർച്ചാൽ തേടുന്ന മാൻപേടയെപ്പോലെ
ദൈവമേ, എന്റെ ഹൃദയം അങ്ങയെ തേടുന്നു.
2.എന്റെ ഹൃദയം ദൈവത്തിനായി ദാഹിക്കുന്നു;
ജീവിക്കുന്ന ദൈവത്തിനുവേണ്ടിത്തന്നെ.
എപ്പോഴാണ് എനിക്കു ദൈവസന്നിധിയിലെത്തി
അവിടുത്തെ കാണാൻ കഴിയുക!
3. രാപ്പകൽ കണ്ണീർ എന്റെ ഭക്ഷണമായി;
എവിടെ നിന്റെ ദൈവം എന്ന് ഓരോരുത്തർ
നിരന്തരം എന്നോടു ചോദിച്ചു.
4. ജനക്കൂട്ടത്തോടൊപ്പം ഞാൻ പോയി;
ദേവാലയത്തിലേക്കു ഞാനവരെ
ഘോഷയാത്രയായി നയിച്ചു;
ആഹ്ളാദാരവും കൃതജ്ഞതാഗീതങ്ങളും
ഉയർന്നു;
ജനം ആർത്തുല്ലസിച്ചു;
ഹൃദയം പൊട്ടിക്കരയുമ്പോൾ ഞാൻ
ഇതെല്ലാം ഓർക്കുന്നു.
5. എന്റെ ആത്മാവേ, നീ എന്തിനു വിഷാദിക്കുന്നു?
നീ എന്തിനു നെടുവീർപ്പിടുന്നു?
ദൈവത്തിൽ പ്രത്യാശ വയ്ക്കുക.
എന്റെ സഹായവും ദൈവവുമായ അവിടുത്തെ
ഞാൻ വീണ്ടും പുകഴ്ത്തും.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ