സങ്കീർത്തനം 139
1. കർത്താവേ. അവിടുന്ന് എന്നെ
പരിശോധിച്ചറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
2. ഞാൻ ഇരിക്കുന്നതും എഴുന്നേൽക്കുന്നതും
അവിടുന്ന് അറിയുന്നു;
എന്റെ വിചാരങ്ങൾ അവിടുന്ന് അകലെ നിന്ന്
മനസ്സിലാക്കുന്നു.
3. എന്റെ നടപ്പും കിടപ്പും
അങ്ങ് പരിശോധിച്ചറിയുന്നു;
എന്റെ മാർഗ്ഗങ്ങൾ അങ്ങേയ്ക്ക് നന്നായറിയാം.
4. ഒരു വാക്ക് എന്റെ നാവിലെത്തുന്നതിനു മുൻപുതന്നെ
കർത്താവേ,അത് അവിടുന്നറിയുന്നു.
5. മുൻപിലും പിൻപിലും അവിടുന്ന് എനിക്കു
കാവൽ നില്ക്കുന്നു;
അവിടുത്തെ കരം എന്റെമേലുണ്ട്.
6. ഈ അറിവ് എന്നെ വിസ്മയിപ്പിക്കുന്നു;
എനിക്ക് അപ്രാപ്യമാം വിധം
അത് ഉന്നതമാണ്.
7. അങ്ങയിൽ നിന്ന് ഞാൻ എവിടെപ്പോകും?
അങ്ങയുടെ സന്നിധി വിട്ടു ഞാൻ
എവിടെ ഓടിയൊളിക്കും?
8.ആകാശത്തിൽ കയറിയാൽ അങ്ങ്
അവിടെയുണ്ട്;
ഞാൻ പാതാളത്തിൽ കിടക്ക വിരിച്ചാൽ
അങ്ങ് അവിടെയുണ്ട്.
9. ഞാൻ പ്രഭാതത്തിന്റെ ചിറകു ധരിച്ച്
സമുദ്രത്തിന്റെ അതിർത്തിയിൽ
ചെന്നുവസിച്ചാൽ
10. അവിടെയും അങ്ങയുടെ കരം എന്നെ നയിക്കും;
അങ്ങയുടെ വലത്തുകൈ എന്നെ പിടിച്ചു നടത്തും.
11. ഇരുട്ട് എന്നെ മൂടട്ടെ, എന്റെ ചുറ്റുമുള്ള
പ്രകാശം ഇരുട്ടായിത്തീരട്ടെ
എന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ,
12. ഇരുട്ടുപോലും അങ്ങേയ്ക്ക് ഇരുട്ടായിരിക്കുകയില്ല;
രാത്രി പകൽ പോലെ പ്രകാശപൂർണ്ണമായിരിക്കും;
എന്തെന്നാൽ,അങ്ങേയ്ക്ക് ഇരുട്ട്
പ്രകാശം പോലെതന്നെയാണ്.
13. അവിടുന്നാണ് എന്റെ അന്തരംഗത്തിന്
രൂപം നല്കിയത്;
എന്റെ അമ്മയുടെ ഉദരത്തിൽ
അവിടുന്ന് എന്നെ മെനഞ്ഞു.
14. ഞാൻ അങ്ങയെ സ്തുതിക്കുന്നു; എന്തെന്നാൽ,
അങ്ങ് എന്നെ വിസ്മയനീയമായി
സൃഷ്ടിച്ചു;
അവിടുത്തെ സൃഷ്ടികൾ അത്ഭുതകരമാണ്;
എനിക്കതു നന്നായി അറിയാം.
15. ഞാൻ നിഗൂഡതയിൽ ഉരുവാക്കപ്പെടുകയും
ഭൂമിയുടെ അധോഭാഗങ്ങളിൽവെച്ച്
സൂക്ഷ്മതയോടെ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുകയും
ചെയ്തപ്പോൾ എന്റെ രൂപം അവിടുത്തേക്ക്
അജ്ഞാതമായിരുന്നില്ല.
16. എനിക്കു രൂപം ലഭിക്കുന്നതിനു മുൻപുതന്നെ
അവിടുത്തെ കണ്ണുകൾ എന്നെ കണ്ടു;
എനിക്കു നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള നാളുകൾ
ഉണ്ടാകുന്നതിനു മുൻപുതന്നെ,
അങ്ങയുടെ പുസ്തകത്തിൽ അവ എഴുതപ്പെട്ടു.
17. ദൈവമേ, അവിടുത്തെ ചിന്തകൾ
എനിക്ക് എത്ര അമൂല്യമാണ്;
അവ എത്ര വിപുലമാണ്.
18. ഞാൻ നോക്കിയാൽ അവ
മണൽത്തരികളെക്കാൾ അധികമാണ്;
ഉണരുമ്പോൾ ഞാൻ അങ്ങയുടെ കൂടെയായിരിക്കും.
1. കർത്താവേ. അവിടുന്ന് എന്നെ
പരിശോധിച്ചറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
2. ഞാൻ ഇരിക്കുന്നതും എഴുന്നേൽക്കുന്നതും
അവിടുന്ന് അറിയുന്നു;
എന്റെ വിചാരങ്ങൾ അവിടുന്ന് അകലെ നിന്ന്
മനസ്സിലാക്കുന്നു.
3. എന്റെ നടപ്പും കിടപ്പും
അങ്ങ് പരിശോധിച്ചറിയുന്നു;
എന്റെ മാർഗ്ഗങ്ങൾ അങ്ങേയ്ക്ക് നന്നായറിയാം.
4. ഒരു വാക്ക് എന്റെ നാവിലെത്തുന്നതിനു മുൻപുതന്നെ
കർത്താവേ,അത് അവിടുന്നറിയുന്നു.
5. മുൻപിലും പിൻപിലും അവിടുന്ന് എനിക്കു
കാവൽ നില്ക്കുന്നു;
അവിടുത്തെ കരം എന്റെമേലുണ്ട്.
6. ഈ അറിവ് എന്നെ വിസ്മയിപ്പിക്കുന്നു;
എനിക്ക് അപ്രാപ്യമാം വിധം
അത് ഉന്നതമാണ്.
7. അങ്ങയിൽ നിന്ന് ഞാൻ എവിടെപ്പോകും?
അങ്ങയുടെ സന്നിധി വിട്ടു ഞാൻ
എവിടെ ഓടിയൊളിക്കും?
8.ആകാശത്തിൽ കയറിയാൽ അങ്ങ്
അവിടെയുണ്ട്;
ഞാൻ പാതാളത്തിൽ കിടക്ക വിരിച്ചാൽ
അങ്ങ് അവിടെയുണ്ട്.
9. ഞാൻ പ്രഭാതത്തിന്റെ ചിറകു ധരിച്ച്
സമുദ്രത്തിന്റെ അതിർത്തിയിൽ
ചെന്നുവസിച്ചാൽ
10. അവിടെയും അങ്ങയുടെ കരം എന്നെ നയിക്കും;
അങ്ങയുടെ വലത്തുകൈ എന്നെ പിടിച്ചു നടത്തും.
11. ഇരുട്ട് എന്നെ മൂടട്ടെ, എന്റെ ചുറ്റുമുള്ള
പ്രകാശം ഇരുട്ടായിത്തീരട്ടെ
എന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ,
12. ഇരുട്ടുപോലും അങ്ങേയ്ക്ക് ഇരുട്ടായിരിക്കുകയില്ല;
രാത്രി പകൽ പോലെ പ്രകാശപൂർണ്ണമായിരിക്കും;
എന്തെന്നാൽ,അങ്ങേയ്ക്ക് ഇരുട്ട്
പ്രകാശം പോലെതന്നെയാണ്.
13. അവിടുന്നാണ് എന്റെ അന്തരംഗത്തിന്
രൂപം നല്കിയത്;
എന്റെ അമ്മയുടെ ഉദരത്തിൽ
അവിടുന്ന് എന്നെ മെനഞ്ഞു.
14. ഞാൻ അങ്ങയെ സ്തുതിക്കുന്നു; എന്തെന്നാൽ,
അങ്ങ് എന്നെ വിസ്മയനീയമായി
സൃഷ്ടിച്ചു;
അവിടുത്തെ സൃഷ്ടികൾ അത്ഭുതകരമാണ്;
എനിക്കതു നന്നായി അറിയാം.
15. ഞാൻ നിഗൂഡതയിൽ ഉരുവാക്കപ്പെടുകയും
ഭൂമിയുടെ അധോഭാഗങ്ങളിൽവെച്ച്
സൂക്ഷ്മതയോടെ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുകയും
ചെയ്തപ്പോൾ എന്റെ രൂപം അവിടുത്തേക്ക്
അജ്ഞാതമായിരുന്നില്ല.
16. എനിക്കു രൂപം ലഭിക്കുന്നതിനു മുൻപുതന്നെ
അവിടുത്തെ കണ്ണുകൾ എന്നെ കണ്ടു;
എനിക്കു നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള നാളുകൾ
ഉണ്ടാകുന്നതിനു മുൻപുതന്നെ,
അങ്ങയുടെ പുസ്തകത്തിൽ അവ എഴുതപ്പെട്ടു.
17. ദൈവമേ, അവിടുത്തെ ചിന്തകൾ
എനിക്ക് എത്ര അമൂല്യമാണ്;
അവ എത്ര വിപുലമാണ്.
18. ഞാൻ നോക്കിയാൽ അവ
മണൽത്തരികളെക്കാൾ അധികമാണ്;
ഉണരുമ്പോൾ ഞാൻ അങ്ങയുടെ കൂടെയായിരിക്കും.